ΚΕΦΑΛΑΙΑ : 1^ο – 2^ο – 3^ο – 4^ο – 5^ο

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' ΚΕΦΑΛΑΙΟ : 1^ο

2^ο – 3^ο – 4^ο – 5^ο

Ο χαιρετισμός τού Παύλου

1 Ο ΠΑΥΛΟΣ, απόστολος του Ιησού Χριστού, κατά το θέλημα του Θεού, και ο αδελφός Τιμόθεος, προς την εκκλησία τού Θεού, που είναι στην Κόρινθο, μαζί με όλους τους αγίους, που είναι σε ολόκληρη την Αχαΐα.

2 Χάρη και ειρήνη είθε να είναι σε σας από τον Θεό τον Πατέρα μας, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Με θλίψη και παρηγοριά

3 Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγορίας,

4 αυτός που μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη, για να μπορούμε κι εμείς να παρηγορούμε εκεί­νους που είναι σε κάθε μορφής θλίψη, με την παρηγορία, με την οποία εμείς οι ίδιοι παρηγορούμαστε από τον Θεό

5 επειδή, καθώς περισσεύουν τα παθήματα του Χριστού σε μας, έτσι διαμέσου του Χριστού περισσεύει και η παρηγορία μας.

6 Και είτε θλιβόμαστε, θλιβόμαστε χάρη της παρηγορίας σας και σωτηρίας, που ενεργείται διαμέσου της υπομονής των ίδιων παθημά­των, που κι εμείς πάσχουμε είτε παρηγορούμαστε, παρηγορούμαστε χάρη τής παρηγορίας σας και σωτη­ρίας και η ελπίδα που έχουμε είναι βέβαιη για σας.

7 Επειδή, ξέρουμε ότι, όπως είστε κοινωνοί των παθη­μάτων, έτσι είστε και της παρηγορίας.

2. Με δέηση και ευχαριστία

8 Επειδή, δεν θέλουμε να αγνοείτε, αδελφοί, για τη θλίψη μας, που μας συνέβηκε στην Ασία, ότι στενοχωρηθήκαμε υπερβολικά, περισσότερο από τη δύναμή μας, ώστε απελπιστήκαμε και από το να ζούμε.

9 Αλλ' εμείς οι ίδιοι πήραμε μέσα μας την απόφαση του θανάτου, για να μη έχουμε την πεποίθηση στον εαυτό μας, αλλά στον Θεό, που ανασταίνει τους νεκρούς

10 Ο οποίος μας ελευθέρωσε από έναν τέτοιο μεγάλο θάνα­το, και ελευθερώνει' στον οποίο ελπίζουμε ότι και ξανά θα ελευθερώσει.

11 Ενώ κι εσείς συνεργείτε για μαςμε τη δέηση, για να γίνει ευχαριστία για μας από πολ­λά πρόσωπα, με πολλούς τρόπους, για το χάρισμαπου δόθηκε σε μας.

3. Με απλότητα και ειλικρίνεια

12 Επειδή, το καύχημά μας είναι τούτο, η μαρτυρία τής συνείδησής μας, ότι με απλότητα και ειλικρίνεια Θεού, όχι με σαρκική σοφία, αλλά με χάρη Θεού, πολι­τευτήκαμε μέσα στον κόσμο, περισσότερο μάλιστα σε σας.

13 Επειδή, δεν σας γράφουμε άλλο, παρά εκείνα που διαβάζετε ή και γνωρίζετε ελπίζω, μάλιστα, και θα γνωρίσετε μέχρι τέλους.

14 Καθώς και μας γνωρίσα­τε κατά μέρος, ότι είμαστε καύχημα σε σας, καθώς εσείς σ' εμάς, κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού.

4. Όχι με σαρκικό τρόπο

15 Kαι μ' αυτή την πεποίθηση ήθελα να ρθω σε σας πρωτύτερα, για να έχετε μια δεύτερη χάρη.

16 Και περνώντας από σας να διαβώ στη Μακεδονία' και πάλι από τη Μακεδονία να ρθω σε σας, και να συνοδευτώ από σας στην lουδαία.

17 Καθώς, λοιπόν, το σκεφτό­μουν αυτό, μήπως τάχα μεταχειρίστηκα ελαφρότητα; Ή, όσα σκέφτομαι, τα σκέφτομαι με σαρκικό τρόπο, για να είναι σε μένα το Ναι, ναι, και το Όχι, όχι;

18 Αλλ' όμως, είναι πιστός ο Θεός, ότι ο λόγος μας, που μίλησα σε σας, δεν έγινε Ναι και Όχι.

5. Με τις αδιάψευστες υποσχέσεις τού Θεού

19 Επειδή, ο Υιός τού Θεού, ο Ιησούς Χριστός, που κηρύχθηκε ανάμεσά σας από μας, από μένα και τον Σιλουανό και τον Τιμόθεο, δεν έγινε Ναι και Όχι, αλλ' έγινε σ' αυτόν Ναι'

20 επειδή, όλες οι υποσχέσεις τού Θε­ού είναι σ’ αυτόν το Ναι, και σ’ αυτόν το Αμήν, προς δόξαν τού Θεού μέσα από μας.

21 Αυτός δε που μας βεβαιώνει μαζί σας στον Χριστό, κι αυτός ο οποίος μας έχρισε, είναι ο Θεός

20 οποίος και μας σφράγισε, και μας έδωσε τον αρραβώνα τού Πνεύματος μέσα στις καρδιές μας.

 6. Όχι με εξουσία στην πίστη σας, αλλ' ως συνεργοί

23 Εγώ, μάλιστα, επικαλούμαι μάρτυρα στην ψυχή μου τον Θεό, ότι επειδή σας λυπόμουν δεν ήρθα ακόμα στην Κόρινθο

24 όχι επειδή έχουμε εξουσία επάνω στην πίστη σας, αλλ' είμαστε συνεργοί τής χαράς σας για τον λόγο ότι, στέκεστε στην πίστη.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' ΚΕΦΑΛΑΙΟ : 2^ο

1^ο – 3^ο – 4^ο – 5^ο

7. Με ανοιχτό πνεύμα συγχώρησης

1 Και αποφάσισα μέσα μου τούτο, το να μη έρθω πάλι σε σας με λύπη.

2 Επειδή, αν εγώ σας λυπώ, και ποιος είναι' εκείνος που με ευφραίνει, παρά αυτός που λυπάται από μένα;

3 Και ακριβώς τούτο σας έγρα­ψα, ώστε, όταν έρθω, να μη έχω λύπη από εκείνους από τους οποίους έπρεπε να έχω χαρά' επειδή, έχω πεποίθηση σε όλους εσάς, ότι η χαρά μου είναι όλων σας.

4 Για τον λόγο ότι, μέσα από πολλή θλίψη και στε­νοχώρια καρδιάς σάς έγραψα με πολλά δάκρυα,  όχι για να λυπηθείτε, αλλά για να γνωρίσετε την αγάπη που έχω, περισσότερο σε σας.

5 Αν, όμως, κάποιος με λύπη σε, δεν λύπησε εμένα, παρά μονάχα κατά μέρος, για να μη σας επιβαρύνω όλους.

6 Είναι αρκετό σ' αυτόν αυτή η επίπληξη που γίνεται από τους περισσότερους.

7 Ώστε, το αντίθετο, πρέπει μάλλον να τον συγχωρήσετε, και να τον παρη­γορήσετε, ώστε αυτόν τον άνθρωπο να μη τον καταπιεί η υπερβολική λύπη.

8 Γι' αυτό, σας παρακαλώ βεβαιώστε σ' αυτόν την αγάπη σας.

9 Επειδή, γι' αυτό και έγραψα, για να γνωρίσω τη δοκιμή σας, αν είστε υπάκουοι σε όλα.

10 Σε όποιον, μάλιστα, συγχωρείτε κάτι, συγχωρώ κι εγώ' επειδή, αν. εγώ συγχώρησα κάτι, σε όποιον συγχώρησα, το έκανα αυτό για σας, μπροστά στον Χριστό, για να μη υπερισχύσει εναντίον μας ο σατανάς

11 επειδή, δεν αγνοούμε τα διανοήματά του.

8. Το έργο τού Κυρίου και η αδελφική φροντίδα

12 Και όταν ήρθα στην Τρωάδα για να κηρύξω Το Ευαγγέλιο του Χριστού, και μου ανοίχτηκε θύρα εν Κυρίω, δεν είχα άνεση στο πνεύμα μου, επειδή δεν βρήκα τον Τίτο, τον αδελφό μου

13 αλλά, αφού τους αποχαιρέτησα, βγήκα στη Μακεδονία.

9. Ο άνθρωπος του θεού είναι παντού ευωδία τού Χριστού

14 Όμως, χάρη στον Θεό, που μας κάνει πάντοτε να θριαμβεύουμε διαμέσου του Χριστού, και σε κάθε τόπο φανερώνει μέσα από μας την οσμή της γνώσης του.

15 Επειδή, είμαστε Ευωδία προς τον Θεό ανάμεσα σ' εκείνους που σώζονται και σ' εκείνους που χάνονται

16 σε τούτους μεν, οσμή θανάτου για θάνατο σ' εκείνους δε, οσμή ζωής για ζωή. Κι απέναντι σ' αυτά ποιος είναι ικανός;

17 Επειδή, εμείς, όπως οι πολλοί, δεν καπηλεύουμε τον λόγο τού Θεού, αλλ' ως από ειλικρίνεια, αλλ' ως από τον Θεό, κατάντικρυ μπροστά στον Θεό, μιλάμε εν Χριστώ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' ΚΕΦΑΛΑΙΟ : 3^ο

1^ο – 2^ο  – 4^ο – 5^ο

Υπηρέτες όχι του γράμματος, αλλά του πνεύματος

1 Aρxίζoυμε πάλι να συνιστoύμε τον εαυτό μας; Ή, μηπως εχουμε αναγκη, οπως μερικοι, απο συστατικές επιστολές προς εσάς ή συστατικές επιστολές από σας;

2 Εσείς είστε η επιστολή μας, καταγραμμένη μέσα στις καρδιές μας, που γνωρίζεται και διαβάζεται από όλους τους ανθρώπους

3 και φανερώνεστε ότι εί­στε επιστολή τού Χριστού, που έγινε με τη διακονία μας, καταγραμμένη όχι με μελάνη, αλλά με το Πνεύμα τού ζωντανού Θεού, όχι σε πέτρινες πλάκες, αλλά σε σάρκινες πλάκες τής καρδιάς.

4 Τέτοιου είδους δε πεποίθηση έχουμε διαμέσου του Χριστού στον Θεό.

5 Όχι ότι είμαστε ικανοί να καταλάβουμε κάτι από μόνοι μας, σαν να προέρχεται από μας τους ίδιους, αλλά η ικανότητά μας είναι από τον Θεό

6 Ο οποίος και μας έκανε ικανούς να είμαστε διάκονοι της καινής διαθήκης, όχι του γράμματος, αλλά του πνεύματος επειδή, το γράμμα θανατώνει, ενώ το πνεύμα ζωοποιεί.

7 Αλλά, αν η διακονία τού θανάτου, που με γράμματα ήταν εντυπωμένη σε πέτρες, έγινε ένδοξη, ώστε οι γιοι τού Ισραήλ δεν μπορούσαν να ατενίσουν στο πρόσωπο του Μωυσή, εξαιτίας της δόξας τού προσώπου του, η οποία πρόκειται να καταργηθεί

8 πώς η διακονία τού Πνεύματος δεν θα είναι περισσότερο ένδοξη;

9 Επειδή, αν η διακονία της κατάκρισης είναι δόξα, πολύ περισσότερο η διακονία τής δικαιοσύνης υπερ έχει ως προς τη δόξα.

10 Για τον λόγο ότι, ούτε δοξάστηκε σε τούτο το μέρος το δοξασμένο, εξαιτίας της υπερβολικής δόξας.

11 Επειδή, αν αυτό που πρόκειται να καταργηθεί ήταν ένδοξο, πολύ περισσότερο αυτό που μένει είναι ένδοξο.

12 Έχοντας, λοιπόν, μια τέτοια ελπίδα, μεταχειριζόμαστε πολύ θάρρος

13 και όχι όπως ο Μωυσής έβαζε κάλυμμα επάνω στο πρόσωπό του, για να μη ατενίσουν οι γιοι τού Ισραήλ στο αποτέλεσμα  εκείνου που επρόκειτο να καταργηθεί

14 αλλά, οι διάνοιές τους τυφλώθηκαν επειδή, μέχρι σήμερα μένει το ίδιο κάλυμμα κατά την ανάγνωση. της παλαιάς διαθήκης, που δεν ανασηκώνεται, επειδή, διαμέσου του Χρι­στού καταργείται.

15 Αλλά, μέχρι σήμερα, όταν διαβάζεται ο Μωυσής, ένα κάλυμμα κείτεται επάνω στην καρδιά τους.

16 Όταν, όμως, επιστρέψει στον Κύριο, το κάλυμμα θα αφαιρεθεί.

17 ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα και όπου είναι το Πνεύμα τού Κυρίου, εκεί υπάρχει ελευθερία.

18 Και όλοι εμείς, βλέποντας σαν μέσα σε κάτοπτρο τη δόξα τού Κυρίου, με ξεσκεπασμένο πρόσωπο, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα, από δόξα σε δόξα, ακριβώς όπως από τον Κύριο, το Πνεύμα.

 Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' ΚΕΦΑΛΑΙΟ : 4^ο

1^ο – 2^ο – 3^ο  – 5^ο

Το Ευαγγέλιο αποκαλύπτεται σε Kαρδιές που πιστεύουν

1 Γι' αυτό, έχοντας αυτή τη διακονία, όπως ελεηθήκαμε, δεν αποκάνουμε

2 αλλ' απαρνηθήκαμε τα κρυφά πράγματα της ντροπής, μη περπατώντας με πανουργία μηδέ δολώνοντας τον λόγο τού Θεού, αλλά με τη φανέρωση της αλήθειας, συνιστώντας τον εαυτό μας προς κάθε συνείδηση ανθρώπων, μπροστά στον Θεό.

3 Αν, όμως, τώρα είναι σκεπασμένο το ευαγγέλιό μας, είναι σκεπασμένο σ' αυτούς που χάνονται'

4 στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου του κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ' αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Χριστού, που είναι εικόνα τού Θεού.

5 Επειδή, εμείς δεν κηρύττουμε τον εαυτό μας, αλλά τον Ιησού Χριστό, τον Κύριο' τους εαυτούς μας δε, δικούς σας δούλους, χάρη τού Ιησού.

6 Επειδή, ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, είναι που έλαμψε μέσα στις καρδιές μας, για φωτισμό τής γνώσης τής δόξας τού Θεού διαμέσου του προσώπου τού Ιησού Χριστού.

Ο θησαυρός τού Ευαγγελίου μέσα σε χωμάτινα σκεύη

7 Έχουμε, μάλιστα, τούτο τον θησαυρό μέσα σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η υπερβολή τής δύναμης να είναι του Θεού, και όχι από μας

8 αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως χωρίς να στενοχωρούμαστε- αν και βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, όμως χωρίς να απελπιζόμαστε

9 αν και διωκόμαστε, όμως χωρίς να είμαστε εγκαταλειμμένοι αν και καταβαλλόμαστε, όμως χωρίς να χανόμαστε-

10 περιφέροντας πάντοτε στο σώμα τη νέκρωση του Κυρίου Ιησού, για να φανερωθεί στο σώμα μας και η ζωή τού Ιησού.

11 Επειδή, εμείς που ζούμε παραδινόμαστε πάντοτε στον θάνατο για χάρη τού Ιησού, για να φανερωθεί και η ζωή τού Ιησού στη θνητή μας σάρκα.

12 Ώστε, ο μεν θάνατος ενεργείται μέσα σέ μας, η ζωή όμως μέσα σε σας.

Η ζωή τής πίστης

13 Έχοντας, όμως, το ίδιο πνεύμα τής πίστης, σύμφωνα με το γραμμένο: «Πίστεψα, γι' αυτό και μίλησα», κι εμείς πιστεύουμε, γι' αυτό και μιλάμε

14 ξέροντας ότι αυτός που ανέστη σε τον Κύριο Ιησού, θα αναστήσει κι εμάς διαμέσου του Ιησού, και θα μας παραστήσει μαζί σας.

15 Επειδή, τα πάντα είναι για σας ώστε, η χάρη που πλεόνασε, εξαιτίας της ευχαριστίας των περισσότερων, να περισσεύσει για τη δόξα τού Θεού.

16 Γι' αυτό, δεν αποκάμνουμε αλλά, αν και ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται, ο εσωτερικός όμως ανανεώνεται ημέρα με την ημέρα.

17 Επειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, σε εξαιρετικά υπερβολικό βαθμό, αιώνιο βάρος δόξας

18 για τον λόγο ότι, εμείς δεν ατενίζουμε σ' αυτά που βλέπονται, αλλά σ' αυτά που δεν βλέπονται επειδή, αυτά που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δεν βλέπονται είναι αιώνια.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' ΚΕΦΑΛΑΙΟ : 5^ο

1^ο – 2^ο – 3^ο – 4^ο

Κατοικητήριο επίγειο και ουράνιο

1 Ξέρουμε, βέβαια, ότι, αν η επίγεια οικία το ό σκηνώματός μας χαλαστεί, έχουμε από τον Θεό οικοδομή, οικία αχειροποίητη, αιώνια, στους ουρανούς.

2 Επειδή, σε τούτο στενάζουμε, επιποθώντας να φορέσουμε ως ένδυμα το ουράνιο κατοικητήριό μας

3 αν και, μόλις το ντυθούμε, δεν θα βρεθούμε γυμνοί

4 επειδή, όσοι είμαστε μέσα σε τούτο το σκήνωμα, στενάζουμε κάτω από το βάρος του' για τον λόγο ότι, θέλουμε όχι να ξεντυθούμε, αλλά να φορέσουμε εκείνο το ένδυμα, ώστε το θνητό να καταβροχθιστεί από τη ζωή.

Ο σκοπός για τον οποίο μας έπλασε ο θεός

5 Κι εκείνος που μας έπλασε γι' αυτό τον σκοπό, είναι ο Θεός, ο οποίος και μας έδωσε τον αρραβώνα του Πνεύματος.

6 Έχοντας, λοιπόν, πάντοτε το θάρρος, και ξέροντας, ότι ενόσω κατοικούμε μέσα στο σώμα, κα­τοικούμε μακριά από τον Κύριο

7 (επειδή, περπατάμε με πίστη, όχι με όσα βλέπουμε)

8 έχουμε, όμως, θάρ­ρος, και επιθυμούμε να αναχωρήσουμε μάλλον από το σώμα, και να κατοικήσουμε κοντά στον Κύριο.

Η πορεία με ουράνιο πλέον προσανατολισμό

9 Γι' αυτό και φιλοτιμούμαστε, είτε κατοικώντας στο σώμα είτε αναχωρώντας απ' αυτό, να είμαστε ευ­άρεστοι σ' αυτόν.

10 Επειδή, όλοι πρέπει να εμφανι­στούμε μπροστά στο βήμα τού Χριστού, ώστε κάθε ένας να ανταμειφθεί σύμφωνα με εκείνα που έπραξε διαμέσου του σώματος, είτε αγαθό είτε κακό.

11 Ξέροντας, λοιπόν, τον φόβο τού Κυρίου, πείθουμε μεν τους ανθρώπους, στον Θεό, όμως, είμαστε φανεροί' ελπίζω, μάλιστα, ότι και στις συνειδήσεις σας είμαστε φανεροί.

12 Επειδή, δεν συνιστούμε πάλι τον εαυτό μας σε σας, αλλά σας δίνουμε αφορμή καύχησης για μας, για να έχετε λόγο απέναντι σ' εκείνους που καυχώνται με το πρόσωπο, και όχι με την καρδιά.

13 Επειδή, είτε είμαστε έξω του εαυτού μας, είμαστε για τον Θεό, είτε σωφρονούμε, σωφρονούμε για σας.

14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει' επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι αυτοί πέθαναν

15 και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι' αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους.

16 Ώστε, εμείς, από τώρα πλέον, δεν γνωρίζουμε κατά σάρκα κανέναν' παρόλο που και γνωρίσαμε κατά σάρκα τον Χριστό, αλλά τώρα πλέον δεν γνωρίζουμε.

17 Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα τα αρχαία πέρασαν, να, τα πάντα έγιναν καινούργια.

Ο θεός μάς εμπιστεύθηκε τον λόγο τής συμφιλίωσης

18 Τα πάντα, όμως, είναι από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του, διαμέσου του Ιησού Χριστού, και έδωσε σε μας τη διακονία της συμφιλίωσης

19 δηλαδή, ότι ο Θεός ήταν που συμφιλίωνε τον κόσμο με τον εαυτό του, διαμέσου του Χριστού, μη λογαριάζοντας σ' αυτούς τα πταίσματά τους και εμπιστεύθηκε σε μας τον λόγο της συμφιλίωσης.

20 Είμαστε πρεσβευτές, λοιπόν, υπέρ του Χριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενος εμάς δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ του Χριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.

21 Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.