ΚΕΦΑΛΑΙΑ : 11ο 12ο 13ο 14ο 15ο


ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΕΦΑΛΑΙO : 11ο

12ο 13ο 14ο 15ο

Υπόδειγμα προσευχής

1 ΚΑΙ ενώ αυτός προσευχόταν σε κάποιον τόπο, καθώς σταμάτησε, κάποιος από τους μαθητές του, είπε σ' αυτόν: Κύριε, δίδαξέ μας να προσευχόμαστε, όπως και ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές του.

2 Και τους είπε: 'Οταν προσεύχεστε, να λέτε: Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου, ας έρθει η βασιλεία σου, ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, κι επάνω στη γη.

3 Το καθημερινό μας ψωμί δίνε σε μας κάθε ημέρα.

4 Και συγχώρεσε σε μας τις αμαρτίες μας επειδή, κι εμείς συγχωρούμε σε καθέναν που αμαρτάνει σ' εμάς και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό, αλλά ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό.

Η επίμονη προσευχή τής πίστης

5 Και τους είπε: Αν κάποιος από σας έχει έναν φίλο, και πάει σ' αυτόν τα μεσάνυχτα, και του πει: Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά,

6 επειδή, ήρθε σε μένα ένας φίλος μου από οδοιπορία, και δεν έχω τι να βάλω μπροστά του

7 και εκείνος, απαντώντας από μέσα, πει: Μη με ενοχλείς η πόρτα είναι ήδη κλεισμένη, και τα παιδιά είναι μαζί μου στο κρεβάτι δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω.

8 Σας λέω: Και αν δεν σηκωθεί και δεν του δώσει, επειδή είναι φίλος του, τουλάχιστον για την αναίδειά του θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα χρειάζεται.

9 Και εγώ σας λέω: Ζητάτε, και θα σας δοθεί ψάχνετε, και θα βρείτε κρούετε, και θα σας ανοιχτεί.

10 Επειδή, καθένας που ζητάει, παίρνει και εκείνος που ψάχνει, βρίσκει και σ' εκείνον που κρούει, θα του ανοιχτεί.

11 Και αν κάποιος από σας είναι πατέρας, και ο γιος του ζητήσει ψωμί, μήπως θα του δώσει πέτρα; Και αν ψάρι, μήπως αντί για ψάρι θα του δώσει φίδι;

12 'Η, και αν ζητήσει αυγό, μήπως θα του δώσει σκορπιό;

13 Αν, λοιπόν, εσείς που είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλές δόσεις στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα άγιο σ' εκείνους που ζητούν απ' αυτόν;

Με ποια δύναμη ενεργούσε ο Ιησούς;

14 ΚΑΙ έβγαζε ένα δαιμόνιο, κι αυτό ήταν κουφό και αφού το δαιμόνιο βγήκε, μίλησε ο κουφός και τα πλήθη θαύμασαν.

15 Μερικοί απ' αυτούς, όμως, είπαν: Διαμέσου τού Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων, βγάζει τα δαιμόνια.

16 Και άλλοι, πειράζοντας, ζητούσαν απ' αυτόν ένα σημείο από τον ουρανό.

17 Αυτός, όμως, επειδή κατάλαβε τους συλλογισμούς τους, είπε σ' αυτούς: Κάθε βασιλεία, που διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα, ερημώνεται και κάθε οικογένεια, που διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα μέρη, πέφτει.

18 Αν, λοιπόν, και ο σατανάς διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενα μέρη, πώς θα σταθεί η βασιλεία του; Επειδή λέτε ότι εγώ βγάζω τα δαιμόνια διαμέσου τού Βεελζεβούλ.

19 Αλλά, αν εγώ διαμέσου του Βεελζεβούλ βγάζω τα δαιμόνια, οι γιοι σας διαμέσου τίνος τα βγάζουν; Γι' αυτό, αυτοί θα είναι κριτές σας.

20 Αλλά, αν διαμέσου τού δαχτύλου τού Θεού βγάζω τα δαιμόνια, άρα έφτασε σε σας η βασιλεία τού Θεού.

21 'Οταν ο ισχυρός, καλά οπλισμένος, φυλάττει τη δική του αυλή, τα υπάρχοντά του βρίσκονται σε ειρήνη

22 όταν, όμως, ο ισχυρότερός του, ερχόμενος εναντίον του, τον νικήσει, αφαιρεί την πανοπλία του, στην οποία είχε το θάρρος του, και διαμοιράζει τα λάφυρά του

23 όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου και όποιος δεν μαζεύει μαζί μου, σκορπίζει.

Τα ακάθαρτα πνεύματα

24 'Οταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, διέρχεται μέσα από άνυδρους τόπους και ζητάει ανάπαυση και μη βρίσκοντας, λέει: Ας γυρίσω στο σπίτι μου, απ' όπου βγήκα.

25 Και όταν έρθει, το βρίσκει σκουπισμένο και στολισμένο.

26 Τότε, πηγαίνει και παίρνει άλλα επτά πνεύματα, πονηρότερα από τον εαυτό του, και αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί και γίνονται τα τελευταία εκείνου τού ανθρώπου χειρότερα από τα πρώτα.

Ποιοι είναι οι αληθινά μακάριοι

27 Και ενώ αυτός έλεγε αυτά, κάποια γυναίκα από το πλήθος υψώνοντας τη φωνή της, είπε σ' αυτόν: Μακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε, και οι μαστοί που θήλασες.

28 Κι αυτός είπε: Μακάριοι είναι μάλλον αυτοί που ακούν τον λόγο τού Θεού και τον φυλάττουν.

Ο Ιωνάς προφητικό σημείο για τον Ιησού

29 Και ενώ τα πλήθη συγκεντρώνονταν, άρχισε να λέει: Αυτή η γενεά είναι πονηρή σημείο ζητάει και σημείο δεν θα της δοθεί, εκτός από το σημείο τού προφήτη Ιωνά.

30 Επειδή, καθώς ο Ιωνάς έγινε σημείο στους Νινευίτες, έτσι θα είναι και ο Υιός τού ανθρώπου  σ' αυτή τη γενεά.

31 Η βασίλισσα του νότου θα σηκωθεί στην κρίση μαζί με τους ανθρώπους αυτής τής γενεάς, και θα τους κατακρίνει επειδή, ήρθε από τα πέρατα της γης για να ακούσει τη σοφία τού Σολομώντα και δέστε, εδώ είναι κάτι περισσότερο από τον Σολομώντα.

32 Οι άνδρες τής Νινευή θα αναστηθούν στην κρίση μαζί με τούτη τη γενεά, και θα την κατακρίνουν επειδή, μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά και δέστε, εδώ είναι κάτι περισσότερο από τον Ιωνά.

Το λυχνάρι και το καθαρό μάτι

33 Και κανένας, αφού ανάψει ένα λυχνάρι, δεν το βάζει σε έναν κρυφό τόπο ούτε κάτω από το μόδι, αλλά επάνω στον λυχνοστάτη, για να βλέπουν το φως αυτοί που μπαίνουν μέσα.

34 Το λυχνάρι τού σώματος είναι το μάτι όταν, λοιπόν, το μάτι σου είναι καθαρό, και το σώμα ολόκληρο είναι φωτεινό όταν, όμως, είναι πονηρό, και το σώμα σου είναι σκοτεινό.

35 Πρόσεχε, λοιπόν, μη τυχόν το φως, που είναι μέσα σου, είναι σκοτάδι.

36 Αν, λοιπόν, ολόκληρο το σώμα σου είναι φωτεινό, μη έχοντας κάποιο σκοτεινό μέρος, θα είναι ολόκληρο φωτεινό, όπως όταν το λυχνάρι με τη λάμψη του σε φωτίζει.

Ο Ιησούς κατακρίνει Φαρισαίους και νομικούς

37 Και αφού μίλησε αυτά, ένας Φαρισαίος τον παρακαλούσε να γευματίσει στο σπίτι του και καθώς μπήκε μέσα, κάθησε στο τραπέζι.

38 Και ο Φαρισαίος θαύμασε βλέποντας, ότι δεν πλύθηκε πριν από το γεύμα.

39 Και ο Κύριος του είπε: Τώρα, εσείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε το απέξω μέρος τού ποτηριού και του πιάτου το εσωτερικό σας, όμως, είναι γεμάτο από αρπαγή και πονηρία.

40 'Αφρονες, εκείνος που έκανε το απέξω, δεν έκανε και το από μέσα;

41 Πλην, δώστε ελεημοσύνη τα υπάρχοντά σας, και προσέξτε, τα πάντα είναι καθαρά σε σας.

42 'Ομως, αλλοίμονο σε σας τους Φαρισαίους, επειδή αποδεκατίζετε τον δυόσμο και το απήγανο και κάθε λάχανο, και παραβλέπετε την κρίση και την αγάπη τού Θεού. Αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήσετε.

43 Αλλοίμονο σε σας τους Φαρισαίους, επειδή αγαπάτε την πρωτοκαθεδρία στις συναγωγές, και τους χαιρετισμούς στις αγορές.

44 Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, επειδή  είστε σαν τα μνήματα, που δεν φαίνονται, και οι άνθρωποι που περπατούν επάνω τους, δεν γνωρίζουν.

45 Και απαντώντας ένας από τους νομικούς, λέει σ' αυτόν: Δάσκαλε, λέγοντας αυτά προσβάλλεις κι εμάς.

46 Και εκείνος είπε: Και σε σας τους νομικούς αλλοίμονο, επειδή φορτώνετε τους ανθρώπους με δυσβάστακτα φορτία, κι εσείς δεν αγγίζετε τα φορτία με ένα από τα δάχτυλά σας.

47 Αλλοίμονο σε σας, επειδή κτίζετε τα μνήματα των προφητών, ενώ οι πατέρες σας τους φόνευσαν.

48 Επομένως, γίνεστε μάρτυρες και συμφωνείτε στα έργα των πατέρων σας δεδομένου ότι, αυτοί μεν τους φόνευσαν, εσείς όμως κτίζετε τα μνήματά τους.

49 Γι' αυτό και η σοφία τού Θεού είπε: Θα τους στείλω προφήτες και αποστόλους, και απ' αυτούς θα φονεύσουν και θα καταδιώξουν.

50 Για να εκζητηθεί το αίμα όλων των προφητών, αυτό που χύνεται από την αρχή τού κόσμου, από τούτη τη γενεά,

51 από το αίμα τού 'Αβελ, μέχρι το αίμα τού Ζαχαρία, εκείνου που φονεύθηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο και στον ναό ναι, σας λέω, θα εκζητηθεί απ' αυτή τη γενεά.

52 Αλλοίμονο σε σας τους νομικούς, επειδή αφαιρέσατε το κλειδί τής γνώσης εσείς δεν μπήκατε μέσα, και τους εισερχόμενους τους εμποδίσατε.

53 Και ενώ αυτός τους έλεγε αυτά, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι άρχισαν να τον διεγείρουν υπερβολικά, και να τον βιάζουν να μιλήσει, θέτοντας ερωτήσεις για πολλά,

54 ενεδρεύοντάς τον και ζητώντας να αρπάξουν κάτι από το στόμα του, για να τον κατηγορήσουν.


ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΕΦΑΛΑΙO : 12ο

11ο  13ο 14ο 15ο

Οι μαθητές νουθετούνται να προσέχουν από την υποκρισία

1 Εντωμεταξύ, αφού συγκεντρώθηκαν οι μυριάδες τού πλήθους, σε σημείο που να καταπατούν ο ένας τον άλλον, άρχισε να λέει στους μαθητές του: Πρώτον, προσέχετε στον εαυτό σας από τη ζύμη των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία.

2 Αλλά, δεν είναι τίποτε σκεπασμένο, που δεν θα ξεσκεπαστεί και κρυφό, που δεν θα γίνει γνωστό.

3 Γι' αυτό, όσα είπατε μέσα στο σκοτάδι, θα ακουστούν μέσα στο φως και ό,τι μιλήσατε στο αυτί μέσα στα εσώτερα δωμάτια, θα κηρυχθεί επάνω από τις ταράτσες.

Ποιον να υπολογίζετε

4 Και σε σας τους φίλους μου λέω: Μη φοβηθείτε από εκείνους που φονεύουν το σώμα, και ύστερα απ' αυτά μη μπορώντας να πράξουν κάτι περισσότερο.

5 Αλλά, θα σας δείξω ποιον να φοβηθείτε: Φοβηθείτε εκείνον που, αφού θανατώσει, έχει εξουσία να ρίξει στη γέεννα ναι, σας λέω, αυτόν να φοβηθείτε.

6 Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια για δύο ασσάρια; Και ένα απ' αυτά δεν είναι λησμονημένο μπροστά στον Θεό

7 αλλά, και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε, λοιπόν από πολλά σπουργίτια διαφέρετε.

Το βάρος τής ομολογίας μας μπροστά στην αιωνιότητα

8 Σας λέω δε: Καθένας που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, και ο Υιός τού ανθρώπου θα τον ομολογήσει μπροστά στους αγγέλους τού Θεού.

9 Ενώ, όποιος με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, και ο Υιός τού ανθρώπου θα τον αρνηθεί μπροστά στους αγγέλους τού Θεού.

10 Και καθένας που θα πει έναν λόγο ενάντια στον Υιό τού ανθρώπου, θα του συγχωρηθεί όποιος, όμως, βλασφημήσει ενάντια στο 'Αγιο Πνεύμα, σ' αυτόν δεν θα του συγχωρηθεί.

11 Και όταν σας φέρουν στις συναγωγές και στις αρχές και στις εξουσίες, μη μεριμνάτε πώς ή τι να απολογηθείτε ή τι να πείτε.

12 Επειδή, το 'Αγιο Πνεύμα θα σας διδάξει κατά την ώρα εκείνη τι πρέπει να πείτε.

Η παραβολή τού άφρονα πλουσίου

13 Κάποιος δε από το πλήθος είπε σ' αυτόν: Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί μαζί μου την κληρονομιά.

14 Και εκείνος είπε σ' αυτόν: 'Ανθρωπε, ποιος με έβαλε δικαστή ή διανεμητή επάνω σας;

15 Και τους είπε: Προσέχετε και φυλάγεστε από την πλεονεξία επειδή, αν κάποιος έχει περίσσεια αγαθά, η ζωή του δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του.

16 Και τους είπε μια παραβολή, λέγοντας: Κάποιου πλουσίου ανθρώπου τα χωράφια καρποφόρησαν άφθονα

17 και συλλογιζόταν μέσα του, λέγοντας: Τι να κάνω; Επειδή, δεν έχω πού να συγκεντρώσω τους καρπούς μου.

18 Και είπε: Τούτο θα κάνω θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου, και θα κτίσω μεγαλύτερες, και εκεί θα συγκεντρώσω όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου

19 και θα πω στην ψυχή μου: Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια αναπαύου, φάε, πιες, ευφραίνου.

20 Και ο Θεός είπε σ' αυτόν: 'Αφρονα, αυτή εδώ τη νύχτα απαιτούν από σένα την ψυχή σου όσα λοιπόν ετοίμασες, τίνος θα είναι;

21 'Ετσι θα είναι όποιος θησαυρίζει στον εαυτό του, και δεν πλουτίζει στον Θεό.

Οι μέριμνες

22 Και στους μαθητές του είπε: Γι' αυτό, σας λέω: Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι να φάτε ούτε για το σώμα, τι να ντυθείτε.

23 Η ζωή είναι πολυτιμότερη από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα.

24 Παρατηρήστε τά κοράκια, ότι δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν τα οποία δεν έχουν ταμείο ούτε αποθήκη, και ο Θεός τα τρέφει πόσο περισσότερο διαφέρετε εσείς από τα πουλιά;

25 Και ποιος από σας μεριμνώντας μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημά του;

26 Αν, λοιπόν, εσείς δεν μπορείτε ούτε το ελάχιστο, για τα υπόλοιπα γιατί μεριμνάτε;

27 Παρατηρήστε τα κρίνα, πώς μεγαλώνουν δεν κοπιάζουν ούτε κλώθουν σας λέω, όμως, ούτε ο Σολομώντας, μέσα σε όλη του τη δόξα, δεν ντύθηκε σαν ένα απ' αυτά.

28 Αλλά, αν το χορτάρι, που σήμερα είναι στο χωράφι, και αύριο ρίχνεται σε καμίνι, ο Θεός το ντύνει με έναν τέτοιο τρόπο, πόσο περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι;

29 Κι εσείς μη ζητάτε τι να φάτε ή τι να πιείτε και μη είστε μετέωροι.

30 Επειδή, όλα αυτά τα ζητούν τα έθνη τού κόσμου ενώ ο Πατέρας σας ξέρει ότι έχετε ανάγκη απ' αυτά.

31 Πλην, ζητάτε τη βασιλεία τού Θεού, και όλα αυτά θα σας προστεθούν.

32 Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο επειδή, ο Πατέρας σας ευδόκησε να σας δώσει τη βασιλεία.

33 Πουλήστε τα υπάρχοντά σας, και δώστε ελεημοσύνη. Κάντε για τον εαυτό σας βαλάντια που δεν παλιώνουν, θησαυρό στους ουρανούς, που δεν χάνεται, όπου κλέφτης δεν πλησιάζει ούτε σκουλήκι καταστρέφει.

34 Επειδή, όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας.

Πρόσκληση για αγρύπνια

35 Ας είναι οι οσφύες σας περιζωσμένες, και τα λυχνάρια αναμμένα

36 κι εσείς, όμοιοι με ανθρώπους  που προσμένουν τον κύριό τους, πότε θα επιστρέψει από τους γάμους, για να του ανοίξουν αμέσως, όταν έρθει και κρούσει.

37 Μακάριοι εκείνοι οι δούλοι, που, όταν έρθει ο κύριός τους, τους βρει να αγρυπνούν σας διαβεβαιώνω ότι θα περιζωστεί, και θα τους καθίσει στο τραπέζι, και αφού έρθει στο μέσον, θα τους υπηρετήσει.

38 Και αν έρθει κατά τη δεύτερη φυλακή τής νύχτας, και κατά την τρίτη φυλακή τής νύχτας έρθει, και βρει έτσι, μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι.

39 Και να γνωρίζετε τούτο, ότι, αν ο οικοδεσπότης ήξερε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε, και δεν θα άφηνε να διανοιχτεί το σπίτι του.

40 Κι εσείς, λοιπόν, γίνεστε έτοιμοι επειδή, κατά την ώρα που δεν στοχάζεστε, έρχεται ο Υιός τού ανθρώπου.

41 Και ο Πέτρος είπε σ' αυτόν: Κύριε, σε μας λες αυτή την παραβολή ή και σε όλους;

42 Και ο Κύριος είπε: Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιστός οικονόμος, και φρόνιμος, τον οποίο ο κύριός του θα τον τοποθετήσει επάνω στους υπηρέτες του, για να δίνει τη διορισμένη τροφή στον ανάλογο καιρό;

43 Μακάριος ο δούλος εκείνος, που, όταν έρθει ο κύριός του, θα τον βρει να πράττει έτσι.

44 Σας διαβεβαιώνω, ότι θα τον κάνει επιστάτη επάνω σε όλα τα υπάρχοντά του.

45 Και αν ο δούλος εκείνος πει μέσα στην καρδιά του: Ο κύριός μου καθυστερεί νάρθει και αρχίσει να δέρνει τούς δούλους και τις δούλες, και να τρώει και να πίνει και να μεθάει

46 ο κύριος εκείνου τού δούλου θάρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους.

47 Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ.

48 Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ' αυτόν και σε όποιον είναι εμπιστευμένο πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ' αυτόν.

Στο Πρόσωπο του Ιησού διαχωρίζονται οι άνθρωποι

49 Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη και τι θέλω, αν έχει ήδη ανάψει;

50 Μάλιστα, ένα βάπτισμα έχω να βαπτιστώ, και πώς στενοχωρούμαι μέχρις ότου εκτελεστεί;

51 Νομίζετε ότι ήρθα να δώσω ειρήνη στη γη; Σας λέω, όχι, αλλά διαχωρισμό.

52 Επειδή, από τώρα θα είναι πέντε μέσα σ' ένα σπίτι διαχωρισμένοι, οι τρεις ενάντια στους δύο, και οι δύο ενάντια στους τρεις.

53 Θα διαχωριστεί πατέρας ενάντια σε γιο, και γιος ενάντια σε πατέρα μητέρα ενάντια σε θυγατέρα, και θυγατέρα ενάντια σε μητέρα πεθερά ενάντια στη νύφη της, και νύφη ενάντια στην πεθερά της.

Γιατί οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν πάντοτε την κρίση τους;

54 'Ελεγε δε και προς τα πλήθη: 'Οταν δείτε το σύννεφο να ανυψώνεται από δυσμάς, λέτε αμέσως: 'Ερχεται βροχή και γίνεται έτσι

55 και όταν δείτε τον νοτιά να πνέει, λέτε ότι: Θα είναι καύσωνας και γίνεται.

56 Υποκριτές, το πρόσωπο της γης και του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε τούτον, όμως, τον καιρό πώς δεν τον διακρίνετε;

57 Γιατί, μάλιστα, και από μόνοι σας δεν κρίνετε το δίκαιο;

Απαλλαγή από τον αντίδικο

58 Ενώ, λοιπόν, πηγαίνεις μαζί με τον αντίδικό σου προς τον άρχοντα, προσπάθησε στον δρόμο να απαλλαγείς απ' αυτόν, μήπως και σε σύρει στον κριτή, και ο κριτής σε παραδώσει στον υπηρέτη, και ο υπηρέτης σε βάλει σε φυλακή.

59 Σου λέω: Δεν θα βγεις έξω από εκεί, μέχρις ότου αποδώσεις και το τελευταίο λεπτό.


ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΕΦΑΛΑΙO : 13ο

11ο 12ο  14ο 15ο

 

Ποιοι είναι περισσότερο αμαρτωλοί;

1 ΚΑΤΑ τον καιρό εκείνο ήρθαν μερικοί αναγγέλλοντας σ' αυτόν για τους Γαλιλαίους, το αίμα των οποίων ο Πιλάτος ανέμιξε με τις θυσίες τους.

2 Και ο Ιησούς, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι ήσαν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τούς Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν τέτοια πράγματα;

3 'Οχι, σας λέω αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.

4 'Η, εκείνοι οι 18, επάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στον Σιλωάμ, και τους θανάτωσε, νομίζετε ότι αυτοί ήσαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τούς ανθρώπους, που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;

5 'Οχι, σας λέω αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.

Η άκαρπη συκιά

6 'Ελεγε δε τούτη την παραβολή: Κάποιος είχε μια συκιά φυτεμένη μέσα στον αμπελώνα του και ήρθε ζητώντας σ' αυτήν καρπό, και δεν βρήκε.

7 Και είπε στον αμπελουργό: Δες, τρία χρόνια έρχομαι ζητώντας καρπό σ' αυτή τη συκιά, και δεν βρίσκω κόψ' την γιατί να καταργεί και τη γη;

8 Και εκείνος, αποκρινόμενος, λέει σ' αυτόν: Κύριε, άφησέ την και τούτο τον χρόνο, μέχρις ότου σκάψω ολόγυρά της, και βάλω κοπριά

9 και αν μεν κάνει καρπό, καλώς ειδεμή, θα την κόψεις ύστερα απ' αυτά.

Η συγκύπτουσα γυναίκα θεραπεύεται

10 Και το σάββατο δίδασκε σε μια από τις συναγωγές

11 και νάσου, μια γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας δέκα οκτώ χρόνια, και ήταν κυρτωμένη, και δεν μπορούσε να σηκωθεί εντελώς όρθια.

12 Ο Ιησούς, βλέποντάς την, φώναξε, και της είπε: Γυναίκα, είσαι ελευθερωμένη από την ασθένειά σου.

13 Και έβαλε επάνω της τα χέρια κι αμέσως ανορθώθηκε, και δόξαζε τον Θεό.

14 Και απαντώντας ο αρχισυνάγωγος, επειδή αγανακτούσε ότι ο Ιησούς θεράπευσε κατά το σάββατο, έλεγε στο πλήθος: Υπάρχουν έξι ημέρες, στις οποίες πρέπει να εργάζεστε μέσα σ' αυτές, λοιπόν, να έρχεστε να θεραπεύεστε, και όχι κατά την ημέρα τού σαββάτου.

15 Ο Κύριος, λοιπόν, απάντησε σ' αυτόν, και είπε: Υποκριτή, κάθε ένας από σας δεν λύνει το βόδι του κατά το σάββατο ή το γαϊδούρι του από τη φάτνη, και φέρνοντάς το το ποτίζει;

16 Κι αυτή, που είναι θυγατέρα τού Αβραάμ, την οποία, δέστε, ο σατανάς την έδεσε δέκα οκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ' αυτό το δέσιμο κατά την ημέρα τού σαββάτου;

17 Και ενώ αυτός έλεγε αυτά, ντροπιάζονταν όλοι οι εναντίοι του και ολόκληρο το πλήθος χαιρόταν για όλα τα ένδοξα έργα, που γίνονταν απ' αυτόν.

Η βασιλεία τού Θεού παρομοιάζεται με έναν κόκκο σιναπιού

18 Και έλεγε: Με τι είναι όμοια η βασιλεία τού Θεού; Και με τι να την παρομοιάσω;

19 Είναι όμοια με έναν κόκκο σιναπιού, τον οποίο, καθώς ένας άνθρωπος τον πήρε, τον έρριξε στον κήπο του και αυξήθηκε, και έγινε μεγάλο δέντρο, και τα πουλιά τού ουρανού έκαναν φωλιές στα κλαδιά του.

Η βασιλεία τού Θεού παρομοιάζεται με προζύμι

20 Και, πάλι, είπε: Με τι να παρομοιάσω τη βασιλεία τού Θεού;

21 Είναι όμοια με προζύμι, το οποίο, καθώς μια γυναίκα το πήρε, το έκρυψε μέσα σε τρία μέτρα αλεύρι, μέχρις ότου φούσκωσε ολόκληρο το φύραμα.

Η στενή πύλη

22 Και διερχόταν τις πόλεις και τις κωμοπόλεις διδάσκοντας, και οδοιπορώντας προς την Ιερουσαλήμ.

23 Και κάποιος είπε σ' αυτόν: Κύριε, άραγε, είναι λίγοι αυτοί που σώζονται; Και εκείνος τούς είπε:

24 Αγωνίζεστε να μπείτε μέσα από τη στενή πύλη επειδή, σας λέω, πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν.

25 'Οταν ο οικοδεσπότης σηκωθεί και κλείσει τη θύρα, και αρχίσετε να στέκεστε έξω, και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: Κύριε, Κύριε, άνοιξε σε μας και εκείνος απαντώντας σάς πει: Δεν σας ξέρω από πού είστε

26 τότε, θα αρχίσετε να λέτε: Φάγαμε μπροστά σου και ήπιαμε, και δίδαξες στις πλατείες μας.

27 Και θα πει: Σας λέω, δεν σας ξέρω από πού είστε φύγετε από μένα, όλοι οι εργάτες τής αδικίας.

28 Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών, όταν δείτε τον Αβραάμ, και τον Ισαάκ, και τον Ιακώβ, και όλους τούς προφήτες, μέσα στη βασιλεία τού Θεού, τον εαυτό σας, όμως, να σας βγάζουν έξω.

29 Και θάρθουν από ανατολή και δύση, και από βορρά και νότο, και θα καθήσουν μέσα στη βασιλεία τού Θεού.

30 Και προσέξτε, υπάρχουν τελευταίοι, που θα είναι πρώτοι, και υπάρχουν πρώτοι, που θα είναι τελευταίοι.

Ο Ιησούς μαθαίνει ότι ο Ηρώδης θέλει να Τον θανατώσει

31 Κατά την ημέρα εκείνη τον πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι, λέγοντάς του: Βγες έξω, και αναχώρησε από εδώ, επειδή ο Ηρώδης θέλει να σε θανατώσει.

32 Και τους είπε: Πηγαίνετε και πείτε σ' αυτή την αλεπού: Δες, βγάζω δαιμόνια, και κάνω θεραπείες σήμερα και αύριο, και την τρίτη ημέρα φτάνω στο τέλος μου.

33 Πλην, εγώ πρέπει σήμερα και αύριο, και την επόμενη ημέρα να πάω επειδή, δεν είναι δυνατόν προφήτης να απολεστεί έξω από την Ιερουσαλήμ.

Η θρηνωδία για την Ιερουσαλήμ

34 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, αυτή που φονεύει τούς προφήτες, και που λιθοβολεί εκείνους που αποστέλλονται σ' αυτή, πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε;

35 Δέστε, αφήνεται σε σας ο οίκος σας έρημος. Σας διαβεβαιώνω ότι, δεν θα με δείτε μέχρις ότου έρθει ο καιρός, όταν θα πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου.


ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΕΦΑΛΑΙO : 14ο

11ο 12ο 13ο  15ο

'Ενας υδρωπικός θεραπεύεται

1 ΚΑΙ όταν αυτός ήρθε το σάββατο στο σπίτι κάποιου από τους άρχοντες των Φαρισαίων για να φάει ψωμί, εκείνοι τον παρατηρούσαν.

2 Και να! κάποιος άνθρωπος υδρωπικός ήταν μπροστά του.

3 Και ο Ιησούς, αποκρινόμενος, είπε στους νομικούς και τους Φαρισαίους, λέγοντας: Επιτρέπεται τάχα να θεραπεύει κάποιος κατά το σάββατο; Και εκείνοι σιώπησαν.

4 Και πιάνοντάς τον, τον θεράπευσε, και τον έστειλε να φύγει.

5 Και αποκρινόμενος προς αυτούς είπε: Σε ποιον από σας το γαϊδούρι ή το βόδι θα πέσει σε πηγάδι, και δεν θα το ανασύρει αμέσως κατά την ημέρα τού σαββάτου;

6 Και δεν μπόρεσαν σ' αυτά κάτι να του απαντήσουν.

ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΔΕΙΠΝΟ

1.  Οι πρωτοκαθεδρίες

7 Είπε μάλιστα μια παραβολή στους καλεσμένους, επειδή παρατηρούσε με ποιον τρόπο διάλεγαν τις πρωτοκαθεδρίες, λέγοντάς τους:

8 'Οταν προσκληθείς από κάποιον σε γάμους, μη καθήσεις στην πρώτη θέση, μήπως και υπάρχει κάποιος καλεσμένος απ' αυτόν  πιο επίσημος από σένα,

9 και καθώς έρθει εκείνος, που κάλεσε εσένα κι αυτόν, σου πει: Δώσε τη θέση σ' αυτόν και τότε αρχίσεις με ντροπή να παίρνεις την τελευταία θέση.

10 Αλλά, όταν προσκληθείς, πήγαινε και κάθησε στην τελευταία θέση, για να σου πει, όταν έρθει εκείνος που σε κάλεσε: Φίλε, ανέβα πιο ψηλά. Τότε, θα έχεις δόξα μπροστά στους συγκαθήμενους μαζί σου.

11 Επειδή, όποιος υψώνει τον εαυτό του, θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του, θα υψωθεί.

2. Ενθάρρυνση για ένδειξη αγάπης σε ανήμπορους

12 'Ελεγε μάλιστα σ' εκείνον που τον προσκάλεσε: 'Οταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη προσκαλείς τούς φίλους σου ούτε τους αδελφούς σου ούτε τους συγγενείς σου ούτε και πλούσιους γείτονες μήπως σε αντικαλέσουν κι αυτοί και γίνει σε σένα ανταπόδοση.

13 Αλλά, όταν κάνεις υποδοχή, να προσκαλείς φτωχούς, σακάτηδες, χωλούς, τυφλούς.

14 Και θα είσαι μακάριος επειδή, δεν έχουν να σου ανταποδώσουν δεδομένου ότι, η ανταπόδοση θα γίνει σε σένα κατά την ανάσταση των δικαίων.

3. Η παραβολή τού μεγάλου δείπνου. Μια προειδοποίηση

15 Και ακούγοντας αυτά ένας από τους συγκαθήμενους, του είπε: Μακάριος όποιος φάει ψωμί στη βασιλεία τού Θεού.

16 Και εκείνος είπε σ' αυτόν: Κάποιος άνθρωπος έκανε ένα μεγάλο δείπνο και κάλεσε πολλούς

17 και έστειλε τον δούλο του κατά την ώρα τού δείπνου για να πει στους καλεσμένους: 'Ερχεστε, επειδή όλα είναι ήδη έτοιμα.

18 Και άρχισαν όλοι με μια γνώμη να παραιτούνται. Ο πρώτος τού είπε: Αγόρασα ένα χωράφι, και έχω ανάγκη να βγω έξω και να το δω σε παρακαλώ, έχε με παραιτημένον.

19 Και ένας άλλος είπε: Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια, και πηγαίνω να τα δοκιμάσω σε παρακαλώ, έχε με παραιτημένον.

20 Και ένας άλλος είπε: Νυμφεύθηκα γυναίκα και γι' αυτό δεν μπορώ νάρθω.

21 Και όταν ήρθε ο δούλος εκείνος τα ανήγγειλε αυτά στον κύριό του. Τότε, ο οικοδεσπότης, οργισμένος, είπε στον δούλο του: Βγες γρήγορα έξω στις πλατείες και στους δρόμους τής πόλης, και φέρε εδώ μέσα φτωχούς και σακάτηδες και χωλούς και τυφλούς.

22 Και ο δούλος είπε: Κύριε, έγινε όπως πρόσταξες, και υπάρχει ακόμα τόπος.

23 Και ο κύριος είπε στον δούλο: Βγες έξω στους δρόμους και στους φράχτες, και ανάγκασε να μπουν μέσα, για να γεμίσει το σπίτι μου

24 επειδή, σας λέω ότι, κανένας από εκείνους τούς καλεσμένους άνδρες δεν θα γευθεί το δείπνο μου.

Η γνήσια μαθητεία

25 Και μαζί του έρχονταν πολλά πλήθη και αφού στράφηκε, τους είπε:

26 Αν κάποιος έρχεται σε μένα, και δεν μισεί τον πατέρα του, και τη μητέρα, και τη γυναίκα, και τα παιδιά, και τους αδελφούς, και τις αδελφές, ακόμα μάλιστα και τη δική του ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

27 Και όποιος δεν βαστάζει τον σταυρό του, και έρχεται πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

28 Επειδή, ποιος από σας, θέλοντας να κτίσει έναν πύργο, δεν κάθεται πρώτα και λογαριάζει τη δαπάνη, αν έχει τα αναγκαία για να τον αποτελειώσει;

29 Μήπως, αφού βάλει θεμέλιο, και δεν μπορεί να τον αποτελειώσει, αρχίσουν όλοι αυτοί που τον βλέπουν να τον περιπαίζουν, λέγοντας

30 ότι: Αυτός ο άνθρωπος άρχισε να κτίζει, και δεν μπόρεσε να αποτελειώσει.

31 'Η, ποιος βασιλιάς, πηγαίνοντας να πολεμήσει έναν άλλον βασιλιά, δεν κάθεται πρώτα και σκέπτεται, αν είναι δυνατός με 10.000 να συναντήσει αυτόν που έρχεται εναντίον του με 20.000;

32 Ειδεμή, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, στέλνει πρέσβεις και ζητάει ειρήνη.

33 'Ετσι, λοιπόν, καθένας από σας που δεν απαρνιέται όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

Αλάτι, μονάχα κατ' όνομα

34 Το αλάτι είναι καλό αλλά, αν το αλάτι διαφθαρεί, με τι θα αρτυστεί;

35 Δεν είναι πλέον χρήσιμο ούτε για τη γη ούτε για την κοπριά το ρίχνουν έξω. 'Οποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει.


ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΕΦΑΛΑΙO : 15ο

11ο 12ο 13ο 14ο

 

1 ΚΑΙ τον πλησίαζαν όλοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί, για να τον ακούν.

2 Και οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς γόγγυζαν αναμεταξύ τους, λέγοντας ότι: Αυτός δέχεται αμαρτωλούς, και τρώει μαζί τους.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

1. Η παραβολή τού χαμένου προβάτου

3 Και είπε σ' αυτούς τούτη την παραβολή, λέγοντας:

4 Ποιος άνθρωπος από σας, αν έχει 100 πρόβατα, και χάσει το ένα απ' αυτά, δεν αφήνει τα 99 στην έρημο και πηγαίνει αναζητώντας το χαμένο, μέχρις ότου το βρει;

5 Και βρίσκοντάς το, το βάζει επάνω στους ώμους του, χαίροντας

6 και ερχόμενος στο σπίτι, συγκαλεί τους φίλους και τους γείτονες, λέγοντάς τους: Χαρείτε μαζί μου, επειδή βρήκα το πρόβατό μου που είχε χαθεί.

7 Σας λέω ότι έτσι θα είναι χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί, περισσότερο παρά για 99 δίκαιους, που δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας.

2. Η παραβολή τής δραχμής που χάθηκε

8 'Η, ποια γυναίκα, έχοντας δέκα δραχμές, αν χάσει μία δραχμή, δεν ανάβει ένα λυχνάρι, και σκουπίζει το σπίτι, και την αναζητάει με επιμέλεια, μέχρις ότου τη βρει;

9 Και αφού τη βρει, συγκαλεί τις φίλες και τις γειτόνισσες, λέγοντας: Χαρείτε μαζί μου, επειδή βρήκα τη δραχμή που έχασα.

10 Σας λέω, κατά τον ίδιο τρόπο γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους τού Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.

3. Η παραβολή τού ασώτου

11 Είπε δε: Κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους

12 και ο πιο νέος απ' αυτούς είπε στον πατέρα: Πατέρα, δώσ' μου το μέρος τής περιουσίας που μου ανήκει. Και τους μοίρασε τα υπάρχοντά του.

13 Και ύστερα από λίγες ημέρες, ο νεότερος γιος, αφού τα μάζεψε όλα, αποδήμησε σε μια μακρινή χώρα και εκεί διασκόρπισε την περιουσία του, ζώντας άσωτα.

14 Και όταν τα ξόδεψε όλα, έγινε μεγάλη πείνα σ' εκείνη τη χώρα, κι αυτός άρχισε να στερείται.

15 Τότε, πήγε και προσκολλήθηκε σε έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας ο οποίος τον έστειλε στα χωράφια του για να βόσκει γουρούνια.

16 Και επιθυμούσε να γεμίσει την κοιλιά του από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν τα γουρούνια και κανένας δεν έδινε σ' αυτόν τίποτε.

17 Και αφού ήρθε στον εαυτό του, είπε: Πόσοι μισθωτοί τού πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, και εγώ χάνομαι από την πείνα!

18 Αφού σηκωθώ, θα πάω στον πατέρα μου, και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου

19 και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου κάνε με σαν έναν από τους μισθωτούς σου.

20 Και αφού σηκώθηκε, ήρθε στον πατέρα του. Και ενώ ακόμα απείχε μακριά, ο πατέρας του τον είδε, και τον σπλαχνίστηκε και τρέχοντας, έπεσε επάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε.

21 Και ο γιος είπε σ' αυτόν: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και μπροστά σου, και δεν είμαι πια άξιος να ονομαστώ γιος σου.

22 Και ο πατέρας είπε στους δούλους του: Φέρτε έξω τη στολή πρώτη, και ντύστε τον, και δώστε του δαχτυλίδι στο χέρι του, και υποδήματα στα πόδια.

23 Και φέρνοντας το σιτευτό μοσχάρι, σφάξτε το, και αφού φάμε, ας ευφρανθούμε

24 επειδή, αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός, και ξανάζησε και ήταν χαμένος, και βρέθηκε. Και άρχισαν να ευφραίνονται.

4. Η παραβολή τού αδελφού τού ασώτου

25 Ο πιο μεγάλος του γιος, όμως, ήταν στο χωράφι και καθώς ερχόταν, και πλησίασε στο σπίτι, άκουσε όργανα και χορούς.

26 Και προσκαλώντας έναν από τους δούλους, ρωτούσε τι σημαίνουν αυτά.

27 Και εκείνος είπε σ' αυτόν ότι: 'Ηρθε ο αδελφός σου και ο πατέρας σου έσφαξε το μοσχάρι το σιτευτό, επειδή τον απόλαυσε ξανά υγιή.

28 Και οργίστηκε, και δεν ήθελε να μπει μέσα. Βγήκε, λοιπόν, έξω ο πατέρας του, και τον παρακαλούσε.

29 Και εκείνος απαντώντας είπε στον πατέρα: Δες, τόσα χρόνια σε δουλεύω, και εντολή σου ποτέ δεν παρέβηκα και σ' εμένα ποτέ ούτε ένα κατσικάκι δεν μου έδωσες, για να ευφρανθώ μαζί με τους φίλους μου

30 και όταν ήρθε αυτός ο γιος σου, αυτός που κατέφαγε την περιουσία σου με πόρνες, έσφαξες γι' αυτόν το μοσχάρι το σιτευτό.

31 Και εκείνος του είπε: Παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου και όλα τα δικά μου είναι δικά σου

32 έπρεπε, όμως, να ευφρανθούμε και να χαρούμε, επειδή αυτός ο αδελφός σου ήταν νεκρός, και ξανάζησε και ήταν χαμένος, και βρέθηκε.