ΠΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ Β'

   1:1 Συμεών Πέτρος δούλος καί απόστολος ΙησούΧριστούτοίς ισότιμον ημίν λαχούσιν πίστιν εν δικαιοσύνη τούθεούημών καί σωτήρος ΙησούΧριστού. 2 χάρις υμίν καί ειρήνη πληθυνθείη εν επιγνώσει τούθεούκαί Ιησούτούκυρίου ημών.

3 Ως πάντα ημίν τής θείας δυνάμεως αυτούτά πρός ζωήν καί ευσέβειαν δεδωρημένης διά τής επιγνώσεως τούκαλέσαντος ημάς ιδίαδόξη καί αρετή, 4 δι' ών τά τίμια καί μέγιστα ημίν επαγγέλματα δεδώρηται,ίνα διά τούτων γένησθε θείας κοινωνοί φύσεως, αποφυγόντες τής εν τώ κόσμω εν επιθυμίαφθοράς. 5 καί αυτό τούτο δέ σπουδήν πάσαν παρεισενέγκαντες επιχορηγήσατε εν τή πίστει υμών τήν αρετήν, εν δέ τή αρετή τήν γνώσιν, 6 εν δέ τή γνώσει τήν εγκράτειαν, εν δέ τή εγκρατείατήν υπομονήν, εν δέ τή υπομονή τήν ευσέβειαν, 7 εν δέ τή ευσεβείατήν φιλαδελφίαν, εν δέ τή φιλαδελφίατήν αγάπην. 8 ταύτα γάρ υμίν υπάρχοντα καί πλεονάζοντα ουκ αργούς ουδέ ακάρπους καθίστησιν εις τήν τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούεπίγνωσιν. 9 ώ γάρ μή πάρεστιν ταύτα, τυφλός εστιν μυωπάζων, λήθην λαβών τούκαθαρισμούτών πάλαι αυτούαμαρτιών. 10 διό μάλλον, αδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν υμών τήν κλήσιν καί εκλογήν ποιείσθαι. ταύτα γάρ ποιούντες ου μή πταίσητέ ποτε. 11 ούτως γάρ πλουσίως επιχορηγηθήσεται υμίν η είσοδος εις τήν αιώνιον βασιλείαν τούκυρίου ημών καί σωτήρος ΙησούΧριστού.

12 Διό μελλήσω αεί υμάς υπομιμνήσκειν περί τούτων, καίπερ ειδότας καί εστηριγμένους εν τή παρούση αληθεία. 13 δίκαιον δέ ηγούμαι, εφ' όσον ειμί εν τούτω τώ σκηνώματι, διεγείρειν υμάς εν υπομνήσει, 14 ειδώς ότι ταχινή εστιν η απόθεσις τούσκηνώματός μου, καθώς καί ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός εδήλωσέν μοι. 15 σπουδάσω δέ καί εκάστοτε έχειν υμάς μετά τήν εμήν έξοδον τήν τούτων μνήμην ποιείσθαι.

16 Ου γάρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν τήν τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούδύναμιν καί παρουσίαν, αλλ' επόπται γενηθέντες τής εκείνου μεγαλειότητος. 17 λαβών γάρ παρά θεούπατρός τιμήν καί δόξαν φωνής ενεχθείσης αυτώ τοιάσδε υπό τής μεγαλοπρεπούς δόξης,Ουιός μου ο αγαπητός μου ούτός εστιν, εις όν εγώ ευδόκησα, 18 καί ταύτην τήν φωνήν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανούενεχθείσαν σύν αυτώ όντες εν τώ αγίω όρει. 19 καί έχομεν βεβαιότερον τόν προφητικόν λόγον, ώ καλώς ποιείτε προσέχοντες ώς λύχνω φαίνοντι εν αυχμηρώ τόπω, έως ού ημέρα διαυγάση καί φωσφόρος ανατείλη εν ταίς καρδίαις υμών. 20 τούτο πρώτον γινώσκοντες, ότι πάσα προφητεία γραφής ιδίας επιλύσεως ου γίνεται. 21 ου γάρ θελήματι ανθρώπου ηνέχθη προφητεία ποτέ, αλλά υπό πνεύματος αγίου φερόμενοι ελάλησαν από θεούάνθρωποι.

2:1 Εγένοντο δέ καί ψευδοπροφήται εν τώ λαώ, ώς καί εν υμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας, καί τόν αγοράσαντα αυτούς δεσπότην αρνούμενοι, επάγοντες εαυτοίς ταχινήν απώλειαν. 2 καί πολλοί εξακολουθήσουσιν αυτών ταίς ασελγείαις, δι' ούς η οδός τής αληθείας βλασφημηθήσεται. 3 καί εν πλεονεξίαπλαστοίς λόγοις υμάς εμπορεύσονται. οίς τό κρίμα έκπαλαι ουκ αργεί, καί η απώλεια αυτών ου νυστάζει.

4 Ει γάρ ο θεός αγγέλων αμαρτησάντων ουκ εφείσατο, αλλά σειραίς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εις κρίσιν τηρουμένους, 5 καί αρχαίου κόσμου ουκ εφείσατο, αλλά όγδοον Νώε δικαιοσύνης κήρυκα εφύλαξεν, κατακλυσμόν κόσμω ασεβών επάξας, 6 καί πόλεις Σοδόμων καί Γομόρρας τεφρώσας καταστροφή κατέκρινεν, υπόδειγμα μελλόντων ασεβέςιν τεθεικώς, 7 καί δίκαιον Λώτ καταπονούμενον υπό τής τών αθέσμων εν ασελγείααναστροφής ερρύσατο. 8 βλέμματι γάρ καί ακοή ο δίκαιος εγκατοικών εν αυτοίς ημέραν εξ ημέρας ψυχήν δικαίαν ανόμοις έργοις εβασάνιζεν. 9 οίδεν κύριος ευσεβείς εκ πειρασμούρύεσθαι, αδίκους δέ εις ημέραν κρίσεως κολαζομένους τηρείν, 10 μάλιστα δέ τούςοπίσω σαρκός εν επιθυμίαμιασμούπορευομένους καί κυριότητος καταφρονούντας.

Τολμηταί, αυθάδεις, δόξας ου τρέμουσιν βλασφημούντες, 11 όπου άγγελοι ισχύϊ καί δυνάμει μείζονες όντες ου φέρουσιν κατ' αυτών παρά κυρίου βλάσφημον κρίσιν. 12 ούτοι δέ, ώς άλογα ζώα γεγεννημένα φυσικά εις άλωσιν καί φθοράν, εν οίς αγνοούσιν βλασφημούντες, εν τή φθοράαυτών καί φθαρήσονται, 13 αδικούμενοι μισθόν αδικίας. ηδονήν ηγούμενοι τήν εν ημέρατρυφήν, σπίλοι καί μώμοι εντρυφώντες εν ταίς απάταις αυτών συνευωχούμενοι υμίν, 14οφθαλμούς έχοντες μεστούς μοιχαλίδος καί ακαταπαύστους αμαρτίας, δελεάζοντες ψυχάς αστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας έχοντες, κατάρας τέκνα, 15 καταλείποντες ευθείαν οδόν επλανήθησαν, εξακολουθήσαντες τή οδώ τούΒαλαάμ τούΒοσόρ, ός μισθόν αδικίας ηγάπησεν 16 έλεγξιν δέ έσχεν ιδίας παρανομίας. υποζύγιον άφωνον εν ανθρώπου φωνή φθεγξάμενον εκώλυσεν τήν τούπροφήτου παραφρονίαν.

17 Ούτοί εισιν πηγαί άνυδροι καί ομίχλαι υπό λαίλαπος ελαυνόμεναι, οίς ο ζόφος τούσκότους τετήρηται. 18 υπέρογκα γάρ ματαιότητος φθεγγόμενοι δελεάζουσιν εν επιθυμίαις σαρκός ασελγείαις τούςολίγως αποφεύγοντας τούς εν πλάνη αναστρεφομένους, 19 ελευθερίαν αυτοίς επαγγελλόμενοι, αυτοί δούλοι υπάρχοντες τής φθοράς. ώ γάρ τις ήττηται, τούτω δεδούλωται. 20 ει γάρ αποφυγόντες τά μιάσματα τούκόσμου εν επιγνώσει τούκυρίου ημών καί σωτήρος ΙησούΧριστούτούτοις δέ πάλιν εμπλακέντες ηττώνται, γέγονεν αυτοίς τά έσχατα χείρονα τών πρώτων. 21 κρείττον γάρ ήν αυτοίς μή επεγνωκέναι τήν οδόν τής δικαιοσύνης ή επιγνούσιν υποστρέψαι εκ τής παραδοθείσης αυτοίς αγίας εντολής. 22 συμβέβηκεν αυτοίς τό τής αληθούς παροιμίας,

   Κύων επιστρέψας επί τό ίδιον εξέραμα,

καί,

   ῟Υς λουσαμένη

           εις κυλισμόν βορβόρου.

3:1 Ταύτην ήδη, αγαπητοί, δευτέραν υμίν γράφω επιστολήν, εν αίς διεγείρω υμών εν υπομνήσει τήν ειλικρινή διάνοιαν, 2 μνησθήναι τών προειρημένων ρημάτων υπό τών αγίων προφητών καί τής τών αποστόλων υμών εντολής τούκυρίου καί σωτήρος. 3 τούτο πρώτον γινώσκοντες, ότι ελεύσονται επ' εσχάτων τών ημερών εν εμπαιγμονή εμπαίκται κατά τάς ιδίας επιθυμίας αυτών πορευόμενοι 4 καί λέγοντες, Πούεστιν η επαγγελία τής παρουσίας αυτού; αφ' ης γάρ οι πατέρες εκοιμήθησαν, πάντα ούτως διαμένει απ' αρχής κτίσεως. 5 λανθάνει γάρ αυτούς τούτο θέλοντας, ότι ουρανοί ήσαν έκπαλαι καί γή εξ ύδατος καί δι' ύδατος συνεστώσα τώ τούθεούλόγω, 6 δι' ών ο τότε κόσμος ύδατι κατακλυσθείς απώλετο. 7 οι δέ νύν ουρανοί καί η γή τώ αυτώ λόγω τεθησαυρισμένοι εισίν πυρί, τηρούμενοι εις ημέραν κρίσεως καί απωλείας τών ασεβών ανθρώπων.

8 Έν δέ τούτο μή λανθανέτω υμάς, αγαπητοί, ότι μία ημέρα παρά κυρίω ώς χίλια έτη καί χίλια έτη ώς ημέρα μία. 9 ου βραδύνει κύριος τής επαγγελίας, ώς τινες βραδύτητα ηγούνται, αλλά μακροθυμεί εις υμάς, μή βουλόμενός τινας απολέσθαι αλλά πάντας εις μετάνοιαν χωρήσαι. 10 Ήξει δέ ημέρα κυρίου ώς κλέπτης, εν ή οι ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δέ καυσούμενα λυθήσεται, καί γή καί τά εν αυτή έργα ευρεθήσεται. 11 τούτων ούτως πάντων λυομένων ποταπούς δεί υπάρχειν υμάς εν αγίαις αναστροφαίς καί ευσεβείαις, 12 προσδοκώντας καί σπεύδοντας τήν παρουσίαν τής τούθεούημέρας, δι' ήν ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται καί στοιχεία καυσούμενα τήκεται. 13 καινούς δέ ουρανούς καί γήν καινήν κατά τό επάγγελμα αυτούπροσδοκώμεν, εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί.

14 Διό, αγαπητοί, ταύτα προσδοκώντες σπουδάσατε άσπιλοι καί αμώμητοι αυτώ ευρεθήναι εν ειρήνη, 15 καί τήν τούκυρίου ημών μακροθυμίαν σωτηρίαν ηγείσθε, καθώς καί ο αγαπητός ημών αδελφός Παύλος κατά τήν δοθείσαν αυτώ σοφίαν έγραψεν υμίν, 16 ώς καί εν πάσαις επιστολαίς λαλών εν αυταίς περί τούτων, εν αίς εστιν δυσνόητά τινα, ά οι αμαθείς καί αστήρικτοι στρεβλούσιν ώς καί τάς λοιπάς γραφάς πρός τήν ιδίαν αυτών απώλειαν. 17 Υμείς ούν, αγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθείνα μή τή τών αθέσμων πλάνη συναπαχθέντες εκπέσητε τούιδίου στηριγμού, 18 αυξάνετε δέ εν χάριτι καί γνώσει τούκυρίου ημών καί σωτήρος ΙησούΧριστού. αυτώ η δόξα καί νύν καί εις ημέραν αιώνος. αμήν.