ΠΡΟΣ ΙΟΥΔΑ

   1:1 Ιούδας ΙησούΧριστούδούλος, αδελφός δέ Ιακώβου, τοίς εν θεώ πατρί ηγαπημένοις καί ΙησούΧριστώ τετηρημένοις κλητοίς. 2 έλεος υμίν καί ειρήνη καί αγάπη πληθυνθείη.

3 Αγαπητοί, πάσαν σπουδήν ποιούμενος γράφειν υμίν περί τής κοινής ημών σωτηρίας ανάγκην έσχον γράψαι υμίν παρακαλών επαγωνίζεσθαι τή άπαξ παραδοθείση τοίς αγίοις πίστει. 4 παρεισέδυσαν γάρ τινες άνθρωποι, οι πάλαι προγεγραμμένοι εις τούτο τό κρίμα, ασεβείς, τήν τούθεούημών χάριτα μετατιθέντες εις ασέλγειαν καί τόν μόνον δεσπότην καί κύριον ημών Ιησούν Χριστόν αρνούμενοι.

5 Υπομνήσαι δέ υμάς βούλομαι, ειδότας υμάς πάντα ότι ο κύριος άπαξ λαόν εκ γής Αιγύπτου σώσας τό δεύτερον τούς μή πιστεύαντας απώλεσεν, 6 αγγέλους τε τούς μή τηρήσαντας τήν εαυτών αρχήν αλλά απολιπόντας τό ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν, 7 ώς Σόδομα καί Γόμορρα καί αι περί αυτάς πόλεις τόν όμοιον τρόπον τούτοις εκπορνεύσασαι καί απελθούσαιοπίσω σαρκός ετέρας, πρόκεινται δείγμα πυρός αιωνίου δίκην υπέχουσαι.

8 Ομοίως μέντοι καί ούτοι ενυπνιαζόμενοι σάρκα μέν μιαίνουσιν κυριότητα δέ αθετούσιν δόξας δέ βλασφημούσιν. 9 ο δέ Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε τώ διαβόλω διακρινόμενος διελέγετο περί τούΜωϋσέως σώματος, ουκ ετόλμησεν κρίσιν επενεγκείν βλασφημίας αλλά είπεν, Επιτιμήσαι σοι κύριος. 10 ούτοι δέ όσα μέν ουκ οίδασιν βλασφημούσιν, όσα δέ φυσικώς ώς τά άλογα ζώα επίστανται, εν τούτοις φθείρονται. 11 ουαί αυτοίς, ότι τή οδώ τούΚάϊν επορεύθησαν καί τή πλάνη τούΒαλαάμ μισθούεξεχύθησαν καί τή αντιλογίατούΚόρε απώλοντο. 12 ούτοί εισιν οι εν ταίς αγάπαις υμών σπιλάδες συνευωχούμενοι αφόβως, εαυτούς ποιμαίνοντες, νεφέλαι άνυδροι υπό ανέμων παραφερόμεναι, δένδρα φθινοπωρινά άκαρπα δίς αποθανόντα εκριζωθέντα, 13 κύματα άγρια θαλάσσης επαφρίζοντα τάς εαυτών αισχύνας, αστέρες πλανήται οίς ο ζόφος τούσκότους εις αιώνα τετήρηται.

14 Προεφήτευσεν δέ καί τούτοις έβδομος από Αδάμ Ενώχ λέγων,Ιδού ήλθεν κύριος εν αγίαις μυριάσιν αυτού15 ποιήσαι κρίσιν κατά πάντων καί ελέγξαι πάσαν ψυχήν περί πάντων τών έργων ασεβείας αυτών ών ησέβησαν καί περί πάντων τών σκληρών ών ελάλησαν κατ' αυτούαμαρτωλοί ασεβείς. 16 Ούτοί εισιν γογγυσταί μεμψίμοιροι κατά τάς επιθυμίας εαυτών πορευόμενοι, καί τό στόμα αυτών λαλεί υπέρογκα, θαυμάζοντες πρόσωπα ωφελείας χάριν.

17 Υμείς δέ, αγαπητοί, μνήσθητε τών ρημάτων τών προειρημένων υπό τών αποστόλων τούκυρίου ημών ΙησούΧριστού18 ότι έλεγον υμίν ότι Επ' εσχάτου τούχρόνου έσονται εμπαίκται κατά τάς εαυτών επιθυμίας πορευόμενοι τών ασεβειών. 19 Ούτοί εισιν οι αποδιορίζοντες, ψυχικοί, πνεύμα μή έχοντες. 20 υμείς δέ, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς τή αγιωτάτη υμών πίστει, εν πνεύματι αγίω προσευχόμενοι, 21 εαυτούς εν αγάπη θεούτηρήσατε προσδεχόμενοι τό έλεος τούκυρίου ημών ΙησούΧριστούεις ζωήν αιώνιον. 22 καί ούς μέν ελεάτε διακρινομένους, 23 ούς δέ σώζετε εκ πυρός αρπάζοντες, ούς δέ ελεάτε εν φόβω μισούντες καί τόν από τής σαρκός εσπιλωμένον χιτώνα.

24 Τώ δέ δυναμένω φυλάξαι υμάς απταίστους καί στήσαι κατενώπιον τής δόξης αυτούαμώμους εν αγαλλιάσει, 25 μόνω θεώ σωτήρι ημών διά ΙησούΧριστούτούκυρίου ημών δόξα μεγαλωσύνη κράτος καί εξουσία πρό παντός τούαιώνος καί νύν καί εις πάντας τούς αιώνας, αμήν.